Autor sam opowiada o wystawie: „Tytuł wystawy Default settings, czyli Ustawienia domyślne (…) odnosi się (…) do mojej istoty i swoistości: czym jest to, co noszę w głowie i jaka jest „skóra, w której żyję”? Ile idee, fascynacje i mity młodości ważą dzisiaj? Co to znaczy zostać ukształtowanym (nie kształconym) w latach 80. i kształtować się (nie kształcić) w latach 90.? Co takiego zdobyłem wówczas, że dzisiaj stanowi to o mojej niepowtarzalności? Przywracanie systemu zostało uruchomione nie jako wynik jego awarii, lecz jako szansa przejścia ścieżki pieśni (songline australijskich Aborygenów) od początku do miejsca, w którym obecnie jestem.”

Sztwiertnia pracuje zamkniętymi konceptualnymi cyklami malarskimi, z których 5 zobaczymy na legnickiej wystawie: „Prawda w malarstwie” 2006, „Praktyka widzenia” 2007, „Diplokokki” 2011, „Tarczyce” / „Targoids” 2016 i „Polskie Miasteczka II” 2017.  Bazując na szczątkowym materiale historycznym, naukowym i wizualnym, posługując się paradoksem i subtelną ironią, artysta tworzy wysmakowane wizualnie realizacje podszyte drastycznością tematów oraz wykorzystywanych często archiwalnych materiałów (np. z zakresu diagnostyki medycznej, psychiatrii klinicznej, itp.). Prace artysty przepojone są krytyką kultury, wielkich modernistycznych projektów społecznych, potransformacyjnej przestrzeni wykluczenia, społecznych i indywidualnych dysfunkcji, ograniczeń ciała i aberracji psychicznych, nawyków i zaburzeń percepcji. Pokazują współczesną rzeczywistość jako wielki metafizyczny „oddział zamknięty,” a zarazem są próbą odnalezienia sensu i logiki we fragmentarycznej rzeczywistości świata po rozpadzie. Charakterystyczne dla Sztwiertni wielowątkowość, erudycyjność, niejednoznaczność, ironia i paradoks – połączone ze świadomą redukcją środków formalnych – stanowią o oryginalności tego artysty na polu rodzimej sztuki. 

Grzegorz Sztwiertnia urodził się w 1968 roku w Cieszynie. Skończył studia na Wydziale Malarstwa w krakowskiej ASP i otrzymał dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Jerzego Nowosielskiego w 1992 roku. Od 2008 dr habilitowany (ASP w Krakowie). Obecnie profesor nadzwyczajny w Akademii Sztuk Pięknych. Autor kilkudziesięciu wystaw indywidualnych, brał udział w ponad stu wystawach w Polsce i za granicą. Uczestnik większości najważniejszych przeglądów polskiego malarstwa (od połowy lat 90.). Pracuje na polu wielu dyscyplin: malarstwa, rysunku, rzeźby, instalacji, filmu, teorii sztuki, literatury. Pedagog w pracowni interdyscyplinarnej na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP, prowadzi również zajęcia z teorii i praktyki nowych mediów w PWSZ w Nowym Sączu.