Joanna Borkowska studiowała nauki polityczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, Uniwersytecie Oksfordzkim i Uniwersytecie Paul Valery w Montpellier. Tytuł doktora otrzymała w 2004 na UJ w Krakowie, gdzie w latach 2001 - 2007 wykładała między innymi historię myśli politycznej i stosunki międzynarodowe. Jej specjalizacją były ruchy dysydenckie, a w szczególności kataryzm, co zaowocowało wydaniem w 2006 roku książki pt.: "Kataryzm. Spór o dualizm średniowieczny". Od 2008 roku Joanna Borkowska całkowicie poświęciła się malarstwu, które od ponad piętnastu lat jest jej największą pasją.

Artystycznym debiutem Borkowskiej była wystawa w Muzeum Narodowym w Szczecinie w 2009 roku. W tym samym czasie wzięła udział w Biennale we Florencji, a następnie w 2010 jej prace można było zobaczyć w krakowskim CSW - Solvay. Parę miesięcy później została zaproszona na targi sztuki Art Monaco'10 oraz Step09, gdzie w Muzeum Narodowym Techniki i Nauki w Mediolanie zaprezentowała projekt indywidualny "Wymiary". W 2013 artystka miała wystawę w Warszawie w przestrzeni JAG Projects, po czym wzięła udział w wystawie zbiorowej w Zurychu, zorganizowanej przez kuratorkę i kolekcjonerkę Gigi Kracht. W 2014 dwa projekty artystki "Sekrety" i "Pamięć kamienia" wygrały międzynarodowy konkurs na rezydencję artystyczną w Centrum Sztuki Współczesnej Matadero w Madrycie, gdzie efekt pracy Borkowskiej można było podziwiać do kwietnia 2015 roku. W lutym i marcu tego roku odbyła się wystawa retrospektywna twórczości artystki w Muzeum w Koszalinie. Prace Joanny Borkowskiej znajdują się w kilku prestiżowych kolekcjach prywatnych głównie w Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Japonii, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych oraz Polsce.

Artyska tak przedstawia swoje malarskie credo:

Proces twórczy jest rodzajem wspólnego wysiłku w wielu wymiarach, ale to artysta jest odpowiedzialny za ostateczny wynik. Pracuję w partnerstwie z przyrodą w celu przygotowania przestrzeni, w której mogę nawiązać kontakt z istotą formy – pochodzącą ze świata materialnego lub ze świata idei. Obraz stopniowo ewoluuje w procesie wzajemnego odkrywania i eksploracji, jaki zachodzi między artystą a formą; jest odbiciem dynamiki tej relacji   . W celu przeniesienia tego dialogu na język malarstwa skupiam się głównie na kolorze. Kolor, jak dźwięk, jest zakodowaną informacją, która przekazuje specyficzną energię, jeszcze wzmacnianą  przez strukturę płótna, która bezpośrednio wpływa na sferę fizyczną, emocjonalną, umysłową i duchową. Powstałe dzieło rozwija swoją własną niezależną egzystencję, staje się nową formą z potencjalnie nieskończoną liczbą wzajemnych interakcji z odbiorcą. Obraz staje się pomostem pomiędzy równoległymi światami, które otwiera. Jestem głęboko zainteresowana wpływem, jaki każde dzieło sztuki wywiera na swoje otoczenie.

Joanna Borkowska